Hissizleşti Kadın

Sonra hissizleşti kadın 
Ne sevilme isteği 
Ne de sevme gereği 
Beklenen biri yoktu artık 
Ne de bir bekleyeni

Ne kapı ziline heyecanla koşmalar

Ne de telefon çaldığında kalbi yerinden çıkmalar
Sanki sakar bir avcının kurşununa kurban edilmişti ruhu
Hissizce yaşıyordu

Evet yaşıyordu
Geceleri derin derin uyuyabiliyordu
Ağlamıyordu da artık eskisi gibi
Narkoz ile uyuşturulmuş gibiydi, beyninin içi
Dinliyor da duymuyor gibi
Bakıyor da görmüyor gibi
Aynı noktaya dakikalarca boş boş bakıyordu

Sabah olmuş güneş doğmuş
Ya da kar yağmış
Bahar gelmiş
Hayatın hiçbir hälinin
Bir güzelliği, önemi yoktu
Çünkü ruhu yorgundu
Ve bir daha kırılamayacak kadar kırgın
Çünkü hâlâ derinlerinde sakladığı sustuğu, acıtan acısı sessiz sessiz kaynıyordu

Feryat figan etmekten
Merhametsizden merhamet dilenmekten yorulmuştu
Kadın derin susmuştu
Ha yaşıyor ha yaşamıyordu

Ve bir şair "Aşktan öleni hiç görmedim" diyordu
Peki ya hissizleşen insan yaşıyor muydu?. 

 09.11.2017
Yemin

Yemin