Alıştım Yokluğuna

Unutmasam da alıştım yokluğuna bir tek nezaman içimi dökecek dosta ihtiyaç duysam aklıma sen geliyorsun sen olsaydın dinlerdin anlardın teselli eder asık suratımı güldürürdün bak yine doldu gözlerim yine senli günleri özledim oysa yanımdayken çok arayıp soruyorsun diye sitem ederdim kaybettikten sonra anlıyor insan değer verenin değerini ama çok geç giden döner mi geri yine de seni anmak bile yüzümde ki tebessümün sebebi bu yazdıklarımı da bilmeyeceksin okumayacaksın olsun dertleşecek bir sen vardın her zaman öyle kalacaksın 05.03.2015 Yemin