Ah.. usta hayatını yaz dedin ya
unutmak istediğim her şeyi hatırlattın bana
peki yazayım usta,
oku ama hatalıysam söyle
okul yıllarından başlıyayım
öncesi yok aklımda.
Hayat dersimi verdi bana
Okul yıllarında teneffüs zili çaldığında herkes koşarak dışarı çıkardı,
en ağır adımlarla en son çıkan bendim,
bir kenara çekilir oyun oynayan çocukları izlerdim,
bazen de hiç çıkmaz sınıfın penceresinden gizlice seyrederdim.
Pek arkadaşım yoktu yabancı gibiydim yanlarında,
belki de kimsesizliğimi hissetmesinler diye,
yaklaşmazdım kimseye.
Habersizdim asıl oyunların büyüyünce oynanacağından
en! güvendiğimin sırtımdan vuracağından.
Kendi halinde, kendi doğrularıyla yürüyen biriydim hayat yolunda,
yalan söylemezdim saklayacak gerçeğim yoktu,
olduğum gibiydim her şeyi olduğu gibi anlatırdım,
süslemezdim süslü sözlerle,
ne düşünüyorsam yüzüne söylerdim herkesin
içimden ne gelirse öyle
İşte bu yüzden, inandığım tek kişinin koskoca bir yalan olduğunu göremedim
ilk kez birine güvenmiştim
dünya da eşi benzeri yok zannetmiştim
yüreğimi, sevgimi,
elimde avucumda insanlığa dair ne varsa ona sunmuştum.
Onun bana, hayatın en büyük tuzağı,
verdiği sözlerin yalan olduğunu bilemedim
Anladığımda çok geçti
yıkılmıştım dağılmıştım
parçalarımı toparlayıp hayata yeniden başlayamadım
intikam hırsı sardı içimi
yalanlar oyunlar karşısında kaygısız kalamadım,
haksızlığa tahammülüm yoktu
belki de intikamcı olmaktı en kötü yanım.
Vuruldukça vurmak,
acıdıkça acıtmak ister olmuştum,
nefretim sevgim kadar büyük/tü,
hani bir yudum suda boğsam umurumda olmayacaktı sanki.
Acıyordu oysa içim acıttıkça
susmak, kaybolmak, unutmak, istesem de
öfkem aşkımı aşmıştı,
durduramıyordum içimde ki canavarı
ben ben değildim,
güvendiklerim bende başka bir ben yaratmıştı.
Şimdi söyle suç benim mi usta?
yoksa güvenimi yıkanın mı?
söyle usta, yol göster, sen anlat bana,
anlat da dursun artık, içimdeki bu yangın öfke fırtına.
Sayfaları yakılmış kitap gibi hayatım,
yaktıklarımı yazamadım be usta.
biraz da yarım yamalak oldu ama
beynimde can kırıkları var
cümleleri kuramadım yazamadıklarımı da sen anla usta!
15.10.2016
Yemin
unutmak istediğim her şeyi hatırlattın bana
peki yazayım usta,
oku ama hatalıysam söyle
okul yıllarından başlıyayım
öncesi yok aklımda.
Hayat dersimi verdi bana
Okul yıllarında teneffüs zili çaldığında herkes koşarak dışarı çıkardı,
en ağır adımlarla en son çıkan bendim,
bir kenara çekilir oyun oynayan çocukları izlerdim,
bazen de hiç çıkmaz sınıfın penceresinden gizlice seyrederdim.
Pek arkadaşım yoktu yabancı gibiydim yanlarında,
belki de kimsesizliğimi hissetmesinler diye,
yaklaşmazdım kimseye.
Habersizdim asıl oyunların büyüyünce oynanacağından
en! güvendiğimin sırtımdan vuracağından.
Kendi halinde, kendi doğrularıyla yürüyen biriydim hayat yolunda,
yalan söylemezdim saklayacak gerçeğim yoktu,
olduğum gibiydim her şeyi olduğu gibi anlatırdım,
süslemezdim süslü sözlerle,
ne düşünüyorsam yüzüne söylerdim herkesin
içimden ne gelirse öyle
İşte bu yüzden, inandığım tek kişinin koskoca bir yalan olduğunu göremedim
ilk kez birine güvenmiştim
dünya da eşi benzeri yok zannetmiştim
yüreğimi, sevgimi,
elimde avucumda insanlığa dair ne varsa ona sunmuştum.
Onun bana, hayatın en büyük tuzağı,
verdiği sözlerin yalan olduğunu bilemedim
Anladığımda çok geçti
yıkılmıştım dağılmıştım
parçalarımı toparlayıp hayata yeniden başlayamadım
intikam hırsı sardı içimi
yalanlar oyunlar karşısında kaygısız kalamadım,
haksızlığa tahammülüm yoktu
belki de intikamcı olmaktı en kötü yanım.
Vuruldukça vurmak,
acıdıkça acıtmak ister olmuştum,
nefretim sevgim kadar büyük/tü,
hani bir yudum suda boğsam umurumda olmayacaktı sanki.
Acıyordu oysa içim acıttıkça
susmak, kaybolmak, unutmak, istesem de
öfkem aşkımı aşmıştı,
durduramıyordum içimde ki canavarı
ben ben değildim,
güvendiklerim bende başka bir ben yaratmıştı.
Şimdi söyle suç benim mi usta?
yoksa güvenimi yıkanın mı?
söyle usta, yol göster, sen anlat bana,
anlat da dursun artık, içimdeki bu yangın öfke fırtına.
Sayfaları yakılmış kitap gibi hayatım,
yaktıklarımı yazamadım be usta.
biraz da yarım yamalak oldu ama
beynimde can kırıkları var
cümleleri kuramadım yazamadıklarımı da sen anla usta!
15.10.2016
Yemin
Yorumlar
Yorum Gönder