Küçükken yoğurdu hayat beni,
Öğrendim güvenmemeyi, gülmemeyi,
Bende isterdim insanları sevmeyi,
Canımı acıtan candan olmasaydı.
Önce çocukluğumdan vurdular,
Acıyı yoksulluğu kendi elleriyle kaderime yazdılar,
Acıyla yoğrulunca acıtır oldum acıtanı,
Yoksulluk işledi kanıma sevmedim hiç parayı.
Bir bayram babayla nasıl geçer tatmadım o duyguyu.
Büyüdükçe bende acımasız biri oldum
Canımı yakanın canını yaktım,
Yakerken de hiç umursamadım,
Affetmek Allah’a mahsus
Ben masum doğdum,
Büyüklerim sayesinde gaddar oldum
Hayat bana acımadı,
Bende acımasız oldum.
03.23.2015
Yemin
Yorumlar
Yorum Gönder